[Float-Menu id="1"]

Dorosłe Dzieci Alkoholików cz.1

Dorosłe Dzieci Alkoholików, czyli syndrom DDASyndrom DDA, czym jest i skąd się bierze? Jakie są jego konsekwencje? Dowiedz się wszystkiego, co istotne o syndromie Dorosłych Dzieci Alkoholików. Zapraszamy do lektury pierwszej części naszej publikacji.

Ostatnio na naszym blogu rozprawialiśmy nad tematem współuzależnienia – to równie poważny problem, który dotyka nie tylko borykających się z nałogiem, ale również ich rodzin czy bliskich.

Dorosłe Dzieci Alkoholików – Syndrom DDA

Syndrom DDA, czyli Dorosłych Dzieci Alkoholików to zespół utrwalonych schematów, który dzieci wynoszą z domu rodzinnego, w którym pojawił się problem alkoholowy.

Dziecko wychowujące się w domu, w którym alkohol nie znika ze stołu, narażone jest na ekstremalne sytuacje wiążące się z ciągłym napięciem i niepewnością. Nieprzewidywalność zdarzeń i traumatyczne przeżycia determinują brak stabilności, destrukcję zdrowych wzorców oraz brak kontroli nad własnym życiem.

Chaos, ciągłe awantury, przemoc, niespełnione obietnice składane przez pijącego rodzica – wszystko to ma niebagatelny wpływ na rozwój dziecka i jego zachowanie. Nic dziwnego, że w konsekwencji staje się nieufne, zamknięte w sobie, zdystansowane. Żyjące ciągłą nadzieją na nadejście lepszego jutra. Takie podejście tworzy wokół rodzinnego dramatu pewnego rodzaju tabu, które nie opuszcza domowych murów. Z kolei dziecko, zamyka się wobec otaczającej rzeczywistości, borykając się ze swoimi problemami w samotności i na swój sposób.

Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe czynniki, nie ma wątpliwości, że wpłyną one również na dorosłe życie takiej osoby – role przyjmowane w dysfunkcyjnej rodzinie i wykształcony charakter na skutek złych doświadczeń, przekłada się na wybory podejmowane w przyszłości.

Dom zły

Syndrom DDA wiąże się bezpośrednio z wieloma traumatycznymi zdarzeniami, które mogą pojawić się w dysfunkcyjnej rodzinie. Najczęściej są to:

  • przemoc fizyczna, emocjonalna czy intelektualna;
  • oszukiwanie;
  • niesprawiedliwe traktowanie;
  • porzucenie;
  • nadmierny krytycyzm rodziców;
  • nadużycia seksualne.

Negatywne emocje

Naturalnym jest, że wszystkie złe doświadczenia mocno wpływają na dzieci alkoholików. Do najczęstszych stanów emocjonalnych, towarzyszących im nierzadko przez całe życie należą:

  • wstyd za rodzica;
  • poczucie winy;
  • strach przed rodzicem;
  • osamotnienie;
  • złość lub nienawiść do rodzica.

Rola pisana przez życie

Podobnie, jak w przypadku współuzależnienia – problem jednego z członków rodziny ma wpływa na zachowanie każdego domownika. W konsekwencji, wszyscy przyjmują role, które dają poczucie pozornej stabilizacji i bezpieczeństwa.

Tworząc iluzoryczne poczucie normalności, usypiają uwagę wszystkich osób wokół, które nie są w stanie dostrzec problemu. Przyjęcie konkretnej roli jest odpowiedzią na toksyczną sytuację oraz próbę dostosowania się do chorego systemu rodzinnego.

Co gorsza, taka toksyczna rodzina wręcz wymusza na dzieciach przyjmowania konkretnych postaw w domu. Konsekwencje są opłakane, bowiem prawdopodobieństwo, że dziecko nie będzie normalnie funkcjonować w otoczeniu zewnętrznym jest bardzo duże.

Dorosłe dzieci alkoholików cierpią z powodu wypracowanych przez lata zachowań. Dlatego w drugiej części naszej publikacji opowiemy Wam więcej o rolach przyjmowanych przez dzieci w toksycznych rodzinach. Serdecznie zachęcamy do stałej lektury naszego bloga.