Uzależnienie od seksu

Uzależnienie od seksu przejawia się przymusem różnego rodzaju zachowań o charakterze seksualnym, które destrukcyjnie wpływają na samopoczucie osoby oraz utrudniają jej codzienne funkcjonowanie (w sferach: fizycznej, psychicznej, społecznej, zawodowej), powodując obniżenie jakości życia. Prócz bardzo poważnych konsekwencji zdrowotnych (np. choroby weneryczne), postępujący nałóg może być także powodem konfliktów z prawem a osoba poprzez swoje działania krzywdzi również osoby pozostające z nią w relacjach.

Seksoholizm ma wiele twarzy, może przejawiać się w bardzo odmiennych zachowaniach, wyróżnić można kompulsywną masturbację, nadmierne oglądanie i gromadzenie materiałów pornograficznych, częste zmiany partnerów wraz z dużą aktywnością seksualną, częste praktykowanie różnorodnych aktywności seksualnych czy też cyberseks (który pojawił się wraz z rozwojem Internetu).

Prócz nasilonego popędu seksualnego, podłoże seksoholizmu może stanowić wiele różnorodnych czynników, na przykład niepewność, nieśmiałość, poczucie niższości, brak wiary we własne możliwości seksualne (co zmusza do ciągłego testowania swojej wydolności) i wiele innych. Uświadomienie sobie jak poważnym problemem jest uzależnienie od seksu jest pierwszym krokiem do podjęcia terapii.
Patrick Carnes opisał sygnały świadczące o zaburzeniach w tej sferze funkcjonowania, które mają ułatwić rozpoznanie uzależnienia od seksu:

• Powtarzające się próby kontrolowania oraz ograniczania pewnych zachowań seksualnych;
• Dłuższe i dalej idące zachowania niż planowane;
• Chroniczne zmaganie się, nieudane próby zaprzestania, zmniejszenia oraz kontrolowania zachowań seksualnych;
• Spędzanie ogromnej ilości czasu związanego z poszukiwaniem seksualnych sytuacji, oddawaniu się seksualnym eskapadom oraz leczeniu moralnego kaca;
• Częste myślenie, planowanie, fantazjowanie dotyczące seksualnych doświadczeń;
• Zaprzestawanie ważnych obowiązków rodzinnych, zawodowych i towarzyskich na korzyść przyjemności seksualnych;
• Kontynuowanie zachowań seksualnych pomimo oczywistych strat, trwałych i powtarzających się problemów;
• Uczucie wzrastającego nienasycenia, potrzeba poddawania się kolejnym, bardziej ryzykownym i niebezpiecznym, bardziej intensywnym zachowaniom seksualnym w celu osiągnięcia tego samego poziom euforii i zadowolenia seksualnego;
• Ograniczanie lub zaprzestawanie towarzyskich, zawodowych oraz innych przyjemnych/rozrywkowych zachowań – aby wygospodarować więcej czasu na zachowania seksualne;
• Doświadczanie nieprzyjemnych emocjonalnych stanów (np.: niepokój, podenerwowanie) gdy nie jest możliwe zrealizowanie kompulsywnego zachowania.

FAZY UZALEŻNIENIA OD SEKSU

Etap 1 – Uzależnienie: ciągłe myśli o seksie, fantazjowanie, poszukiwanie coraz to nowych materiałów, bardzo częsta masturbacja. Nieprawdziwe postrzeganie seksualności i współżycia seksualnego.

Etap 2 – Eskalacja (pogłębianie): coraz mocniejsza, bardziej perwersyjna pornografia, aby utrzymać poziom doznawanych bodźców. Związek małżeński czy czasowy związek seksualny nie rozwiązuje problemu, bowiem w centrum pożądania mężczyzny pozostają sugestywne wizje seksualne wypełniające wyobraźnię. Mężczyźni często wolą pozostać ze swoją wyobraźnią i dokonywać masturbacji niż współżyć z kobietą.

Etap 3 – Utrata wrażliwości: to, co kiedyś szokowało, teraz staje się czymś zwyczajnym. Seksualne zachowania, jakim się w tych materiałach przyglądają (antyspołeczne i zaburzone), stają się uprawnione. Wzrasta przeświadczenie, że wszyscy tak robią, więc oni też mogą, nawet jeśli byłoby to wbrew prawu lub kłóciłobysię się z dotychczasowymi przekonaniami.

Etap 4 – Wcielenie ryzykownych zachowań w życie: próba praktykowania tego, co pokazuje pornografia. Podejmując te zachowania mężczyźni często popadają w stan zależności, z którego nie potrafią się wydostać. Bywa, że dochodzi do czynów przestępczych na tle seksualnym. 

Leczenie seksoholizmu podobnie jak w innych uzależnieniach behawioralnych polega na podjęciu psychoterapii. Istotą leczenia jest praca nad przywróceniem dominacji racjonalnego myślenia nad sferą popędów. Duże sukcesy ma w tym obszarze psychoterapia poznawczo- behawioralna. Nie jest możliwe wyeliminowanie sfery seksualnego funkcjonowania człowieka, tak więc podczas terapii skupia się głównie na umiejętności tworzenia satysfakcjonujących relacji z innymi ludźmi oraz związków intymnych. Pacjenci dowiadują się również jak można w sposób zdrowy realizować oraz zaspokajać swoje popędy seksualne. Gwarancją sukcesu jest praca nad utrwaleniem zmian wprowadzonych w trakcie terapii co pozwala uwolnić się od nałogu. W naszym Ośrodku oferujemy zindywidualizowane podejście do każdego pacjenta. Systematyczna i kompleksowa terapia pozwala na przyjrzenie się problemom leżącym u podłoża tego uzależnienia oraz poradzenie sobie z nimi, a to przekłada się na poprawę funkcjonowania pacjenta oraz polepszenie jakości życia.